adj.

ԱՒԱՆԴԱՏՈՒ ԱՒԱՆԴԱՏՈՒՐ. Տուօղ կամ տէր աւանդի.

Ողջ անարատ յիւրաքանչիւր աւանդատուրս (կամ աւանդատուս) հասուցանել մարթասթեն. (՟Բ. Մակ. ՟Գ. 15։)